Geboorte Jayce

Lieve Jayce,

Wat was het een spannende reis naar jouw geboorte, deze 9 maanden leken wel een eeuwigheid te duren. Mama en papa wilde heel graag volop genieten van deze zwangerschap maar de ongerustheid bleef altijd wat sluimeren. Toen bleek dat mama ook snel in de zwangerschap een verkorte baarmoeder had was het wat afwachten of ze de 37 weken zwangerschap zou halen met medicatie. Maar gelukkig ging alles goed en mocht er op week 37 gestopt worden met de medicatie. Slechts 3 dagen later, op 37.3 werd mama tijdens een controle gestript omdat ze haar niet over tijd wilde laten gaan. In de namiddag had ik als geboortefotograaf en doula in opleiding een verkennend gesprek om al hun wensen nog eens te overlopen.

Tijdens dit gesprek krijgt mama meer en meer last van harde buiken, wat menstruatieachtige krampen die steeds feller lijken te worden. Volgens mama gewoon wat buikpijn maar als ik rond 15,30 u vertrek adviseer ik haar toch om even rustig te gaan liggen en even te timen of de krampen komen en gaan.

Dit blijkt zo te zijn, de vroedvrouw wordt gebeld om even te komen checken en blijkt dat ze ondertussen als 4 cm opening heeft. Om 16,45 u wordt ik gebeld aangezien de weeën al om de 4 minuten komen. Iedereen vertrekt naar het ziekenhuis, rond half 6 komen we samen aan en treffen we elkaar in de gang van de materniteit. Van een positief doulagesprek gesproken ;-)

In het ziekenhuis wordt mama eerst aan de monitor gehangen en blijkt bij controle dat ze al 5 cm heeft. De weeën volgen elkaar snel op en mama heeft amper tijd om te bekomen. Om 18.15 staat ze recht van de monitor en breekt haar water. Dit zorgt ervoor dat de weeënstorm nog feller wordt en mama hierdoor ook weer ziek wordt van de weeën. Om even te ontspannen gaat mama in bad in de hoop daar de weeën beter te kunnen opvangen maar ze voelt al na 10 minuten druk. Ze controleren opnieuw en blijkt dat ze al dik 9 cm heeft. Omdat het laatste stukje misschien toch nog een tijdje kan duren besluit ze dat ze een epidurale verdoving wil om in alle rust het laatste stukje arbeid te kunnen doen en hun kindje te verwelkomen.

Helaas moet ze hiervoor naar OK en moet papa wachten op de gang. Gezien de snelheid waarop de weeën zich opvolgde is papa even ongerust dat mama daar zal bevallen zonder hem. Maar gelukkig is ze snel terug... Daarna valt alles een beetje stil en heeft mama even de tijd om wat tot rust te komen en wat te slapen. Papa maakt van de gelegenheid gebruik om snel wat te eten. Enkele uren later voelt mama toch weer veel druk en mag ze beginnen persen. Elke wee zie je het hoofdje goed opschuiven. Wat een kracht heeft mama! Na ongeveer een half uurtje persen is het eindelijk zover, om 22.41 u wordt je geboren en je laat meteen luidkeels horen dat alles goed met je gaat! Wat een mooie start op deze wereld!

Nu is het eindelijk tijd voor mama en papa om te ontspannen, te genieten en volop te knuffelen. Het gouden uurtje is er eentje met veel bewondering en gevuld met heel veel liefde voor elkaar en voor lieve kleine Jayce! Na een uurtje is het tijd om je voor de eerste keer aan te leggen aan de borst. Met 37 weken moet je nog veel leren en weet je niet zo goed wat je moet met deze borst. Je sabbelt wat maar geniet vooral van het dicht bij mama zijn.

Daarna wordt je gewogen en gemeten. Met 3.095 kg en 50 cm heb je toch nog een goed gewichtje voor de vroege geboorte. Nadien mag je even gaan buidelen bij papa . Wat heeft papa op dit moment gewacht! De stoere papa wordt plots de man met een klein hartje. Zichtbaar aan het genieten van dit knuffelmomentje met zijn zoon.

Een half uurtje later wordt papa meteen op de proef gesteld en mag hij zelf je eerste kleedjes aandoen. Met veel te grote pakjes en drie dubbel keer omplooien om die kleine armpjes er door te krijgen blijkt dat toch een hele uitdaging. Maar hij is er zeker in geslaagd en klaar voor de toekomst!

We sluiten af op het verloskwartier en rijden door de lege ziekenhuisgangen naar de kamer. Daar eten we 's nachts nog een lekkere beschuit met muisjes om dit nieuwe leven te vieren! Moe maar voldaan neem ik afscheid van je mama en papa in het ziekenhuis, dankbaar om jou geboren te zien worden, blij dat ik er opnieuw voor je mama en papa mocht zijn.

Lieve kleine regenboogbaby, welkom op de wereld!

Lieve Floor,

Wat vond ik het mooi om te zien hoe de angst voor de geboorte plaats maakte voor nieuwsgierigheid, vertrouwen en blijdschap toen de arbeid begon. Eindelijk was het zover, het moment dat je je kindje zou gaan ontmoeten. Alle ongerustheid dat er nog iets mis zou gaan viel in 1 klap van je af.... Er was enkel nog maar blij uitkijken naar het moment dat je je zoontje in de armen zou kunnen sluiten. Zoals ik je ken moest ook nu alles tip top in orde zijn, zo was je ook voorzien op matching outfits voor jezelf, uiteraard in het blauw om je zoontje te verwelkomen op de wereld.

Vanaf het moment dat de arbeid startte ging alles heel snel. Je was zo krachtig tijdens de felle weeënstorm en voor je het wist was het moment al daar dat jullie zoontje geboren werd! Alsof hij het wist hoe belangrijk het voor je was, liet hij je onmiddellijk luidkeels horen dat alles in orde was. Dat eerste huiltje, voor elke ouder maar zeker voor jullie ongetwijfeld het mooiste geluid op aarde. Vanaf dat moment zag ik enkel nog maar een gelukszalige glimlach op je gezicht, dit was duidelijk liefde op het eerste gezicht... Na de liefde voor kleine Bella* in je hart, kan je nu ook eindelijk genieten van dat lieve kleine wondertje in je armen!

Lieve Danny,

Zo stoer als je soms kan overkomen, zo zacht en liefdevol was je toen je in het ziekenhuis aankwam. Toch een kleiner hartje, geen tijd meer voor flauwe mopjes, maar enkel veel liefde en steun voor Floor. De hele arbeid stond je voor haar klaar, je was super betrokken en geïnteresseerd in alles wat er gebeurde ;-) En dan was eindelijk het moment daar waar je al zo lang op wachtte... Vanaf de allereerste moment dat kleine Jayce op de wereld kwam was je een geboren papa. Het leek alsof het nooit anders geweest was. Je hielp met de borstvoeding, deed Jayce zijn eerste kleedjes aan en knuffelde vol liefde. Toen Jayce voor het eerst op je borst lag en zijn eerste middelvinger toonde, glunderde je vol trots. “Da's mijne zoon”. Ik ben er van overtuigd dat je helemaal klaar bent om hem te helpen de wereld te ontdekken.... Geniet er met volle teugen van, je hebt er lang op moeten wachten!

Lieve kleine Jayce,

Wat werd er naar jou uitgekeken! Negen lange maanden werd er over je gedroomd, gefantaseerd hoe je eruit zou zien en vol ongeduld op jou gewacht. Je bent geboren in een warm nestje, met de liefste mama en papa die je maar kan wensen en de meest enthousiaste hondjes die je opwachtten bij thuiskomst. Wat zal je geliefd en vertroeteld worden in je leven door iedereen rondom je. Er zal over je gewaakt worden van boven de wolkjes, met de beste beschermengeltjes. Dus leef het leven alsof elke dag je laatste is en geniet van alle kleine momentjes! Maak er een bijzondere reis van... stap voor stap!

Liefs Kelly