Geboorte Lano

Op 20 januari, 6 weken voor je uitgerekende datum, krijg ik een berichtje van je mama dat ze graag foto’s wil laten maken van je geboorte . Ze hoopte op een natuurlijke onderwaterbevalling thuis. Na een paar berichtjes te sturen, spreken we enkele weken later een eerste keer af bij jullie thuis om kennis te maken.
Ik vond het al heel bijzonder dat een koppel er voor kiest om in alle sfeer en intimiteit thuis te bevallen van hun 2e kindje. Mijn respect groeide alleen maar toen ik je gezin een eerste keer ontmoette. Grote broer Milo fietste vrolijk op zijn fietsje door het huis terwijl mama en papa glunderend vertellen hoe ze je geboorte hopen mee te maken. Ze willen heel graag opnieuw ouders worden in een rustige, intieme sfeer thuis. Indien mogelijk met grote broer Milo erbij, al beseffen ze ook dat de nodige aandacht misschien niet gegeven kan worden aan deze guitige kleuter. Ook weet mama heel goed wat ze wil, ze wil graag samen met je papa jou ter wereld brengen, liefst zonder de hulp van de vroedvrouw. Enkel mama en papa in hun eigen bubbel van geluk…  Nadien wil ze minstens een uur genieten van dat 2e wondertje voordat alle nodige onderzoeken gebeuren.
Het is nog 2 weken tot de uitgerekende datum maar het geboortebad was op vraag van papa al klaargezet, zodat alles klaar stond om jou te verwelkomen! Na dit gesprek, sta ook ik klaar om dit mooie moment vast te leggen.
Amper 5 dagen later, op 17 februari, krijg ik een berichtje van mama dat ze de slijmprop verloren heeft. De vroedvrouw is daar geweest en ze heeft 2 cm ontsluiting. Bij grote broer Milo, had ze enkele uren later weeën dus de spanning bouwt wat op...
Echter, hun 2e wondertje laat op zich wachten…  Pas 10 dagen later, op 27 februari krijg ik ’s middags een berichtje dat de arbeid ‘s morgens begonnen was.  Mama had nog een badje genomen met grote broer Milo waarna ze besefte dat de weeën elkaar toch goed opvolgde. Aangezien ze me laat weten  dat de weeën om de 2 – 3 minuten zijn beslis ik te vertrekken, want bij een tweede kindje kon dit wel eens heel snel gaan en het was voor mij nog een stukje rijden.
Om 13.30 u kom ik aan bij dit jonge gezin. De vroedvrouw is ondertussen ook aangekomen en mama heeft 5 cm ontsluiting.  Mama ligt ontspannen op de zetel en vangt rustig haar weeën op. Papa is het bevalbad alvast aan het vullen en kleine Milo loopt nietsvermoedend als een wervelwindje rond. Hij heeft precies geen idee wat er aan het gebeuren is, maar hij staat te popelen om in het grote bad in de living te mogen gaan. Nadat Milo hier een half uurtje in gespeeld heeft, worden mama haar weeën wat feller om op te vangen. Kleine Milo gaat even onder een dekentje op de zetel liggen om tv te kijken, in de hoop dat hij nog even een middagdutje doet. Mama gaat het bad in, in de hoop dat het warme water deugd doet.
Kleine Milo wordt moe, maar als hij bijna indommelt en de vroedvrouw de hartslag van de baby controleert is hij weer helemaal alert. De hartslag klinkt luid door de living… “Mama baby?” vraagt Milo aan mama, in alle rust verteld mama hem dat broertje zo komt… Zo mooi om te zien hoe dit gezin samen naar de geboorte toe leefde. Milo is weer helemaal wakker en begint rondjes rond het bevalbad te fietsen. Het leven zoals het is, bij een thuisbevalling met een kleine kleuter in huis…. Papa die mama zachtjes streelt en lieve woorden toe fluistert en ook kleine Milo die zijn mama na een paar rondjes een aai over haar hoofd geeft…
Tegen 15 u heeft mama 7 cm ontsluiting en een weeënrush volgt elkaar snel op.  Je voelt de arbeid veranderen.  Mama weet niet meer goed hoe de weeën  op te vangen en klampt zich stevig vast aan papa. Kleine Milo ziet dat mama pijn heeft en vind het nu wel allemaal heel erg spannend. Hij wil dan ook heel dicht bij mama en papa zijn en kruipt bij papa op de schoot die ook nog eens mama ondersteunt….
De extra vroedvrouw die aanwezig moest zijn, was al verwittigd en komt om 15.10 u aan.  Net op tijd want mama heeft al persdrang en is helemaal klaar om dit nieuwe wondertje geboren te laten worden. Na enkele keren persen komt het hoofdje al piepen. Eén wee later, om 15.16 uur wordt kleine Lano geboren!
Thuis in bad, in een intieme sfeer, met papa en grote broer erbij, net zoals ze het wilde… Wat hebben ze dit ongelooflijk goed gedaan samen! Dit kleine, warme, roze wezentje op mama’s borst, laat zijn eerste kreetjes horen, papa en Milo pinken een traantje weg en op mama’s gezicht is de ontlading af te lezen… Wat een ongelooflijke mooie geboorte en zo’n bijzonder moment voor dit jonge gezinnetje!
10 minuutjes later komt mama uit bad en rust ze even uit op de zetel met kleine Milo die niet van haar zijde wijkt. De placenta wordt geboren en Milo kan voor het eerst het huisje bewonderen waar zijn kleine broer al die tijd gewoond heeft. Papa mag de navelstreng doorknippen.
Om 15.45 u krijgt Lano zijn eerste borstvoeding en wat gaat dit goed.  Milo besluit daarop dat hij ook wil eten en kruipt tegen mama aan met zijn potje koekjes. De eerste nieuwgierige blikken voor zijn nieuwe broer maken plaats voor het echte leven van een kleine kleuter. De tv trekt zijn aandacht, al blijft hij wel lekker tegen mama aanliggen.
Na de eerste voeding, rond 16.30 u controleert de vroedvrouw mama en is het eindelijk papa zijn moment om kleine Lano in de armen te sluiten. Het geluk is van zijn gezicht af te lezen. Milo maakt van de gelegenheid gebruik om even te gaan knuffelen met mama…  Even lijkt hij helemaal verwonderd dat de dikke buik weg is nu de baby geboren is. Maar al snel gaat zijn aandacht uit naar de sneeuw buiten, die hij precies al even bijzonder vind als zijn nieuwe kleine broer ;-)
Dit is hun moment…  Ik trek me even terug zodat ze in alle rust van dit pril geluk kunnen genieten!
Pas om 17.20 u worden de eerste onderzoekjes gedaan. De vroedvrouw luistert naar zijn hartslag en longetjes en ook mama mag even meeluisteren. Kleine Lano wordt gewogen en gemeten. Met zijn 51.5 cm en 3.540 kg is het een gezonde baby. 
Omdat ze nog willen genieten van Lano dicht bij hen, kiezen ze ervoor om nog geen kleertjes aan te doen en hem nog dicht bij hen te houden. Dit is voor mij het moment om te vertrekken en ze in alle rust te laten genieten van dit prille geluk!  Dankbaar om weer zo’n prachtige gebeurtenis te mogen vastleggen voor dit gezin…

Lieve Lano, wat een bijzondere ouders heb jij! Zo bewust de keuze gemaakt om jou in alle intimiteit thuis geboren te laten worden, in een ontspannen huiselijke sfeer. Hier kan ik alleen maar groot respect voor hebben. Je bent in een warm nest terecht gekomen, met fiere ouders en een lieve grote broer die jou ter wereld heeft zien komen. Weinig gezinnetjes kunnen zeggen dat ze dit samen gedaan hebben, ik weet zeker dat ze je later als je groot bent over deze bijzondere gebeurtenis zullen vertellen! Het ga je goed ventje… je hebt alvast een hele mooie start gemaakt in je leven!

Lieve Xenia en Renato, wat zijn jullie een prachtig koppel! Xenia, je was niet alleen een mama voor je ongeboren kindje maar zeker ook voor Milo. Tussen de weeën door nam je de tijd om je ook tot hem te richten en hem de nodige aandacht te geven. Je vond het dan ook heel belangrijk dat hij bij deze mooie gebeurtenis bij kon zijn, ook al was het niet evident om tijdens je arbeid een dubbele mama te moeten zijn! Jouw wens om hem hier deel van te laten uitmaken gaf je de kracht om door te gaan. Renato, wat ben jij een superpapa! De hele arbeid heb je gezorgd dat alles vlekkeloos kon verlopen voor je gezinnetje! Je nam de zorg voor Milo volledig op je maar zorgde ondertussen ook dat Xenia alle steun kreeg die ze nodig had. Als een duizendpoot nam je alle taken op je… alle praktische zaken zoals het bad in orde maken en de temperatuur nauwlettend in de gaten houden, de zorg voor kleine Milo zodat hij niets tekort kwam, een liefdevolle aai op de dikke buik, steunende woorden aan Xenia, …. Zeker dankzij jou was het mogelijk om deze geboorte thuis zo mooi te laten verlopen. Toen kleine Lano geboren werd, had je bijna handen te kort om Xenia te helpen bij het allerlaatste stukje van de geboorte en Milo op te vangen die het allemaal wel heel spannend vond wat er gebeurde! Opnieuw zorgde je voor hen beide… en dan was het moment eindelijk daar dat kleine Lano geboren werd en jij je zowat de gelukkigste man op aarde voelde!
Jullie hebben het echt prachtig gedaan samen, met liefde voor elkaar en voor jullie gezin….