Geboorteverhaal Lenny 25 december 2021
Begin november reageerde mama op mijn pagina dat ze geïnteresseerd was in geboortefotografie. De meter van het kindje in haar buik was mijn laatste geboorteklant en zo had mama al gehoord en gezien hoe bijzonder een geboortereportage wel kon zijn.
En zo begon een maandje voor de uitgerekende datum ons verhaal samen…
Tijdens ons eerste kennismaking bij hen thuis was het fijn om te zien hoe deze jonge ouders elk op hun eigen manier zich voorbereiden op de komst van hun 2e kindje.
Mama was heel gerust in haar eigen lichaam, ze hadden goed nagedacht hoe ze de bevalling thuis wilde doen. Mama wilde een handsoff-bevalling en vertrouwde op de kracht van haar eigen lichaam. Na de geboorte wilde ze een lotusgeboorte zodat het gouden uurtje na de bevalling helemaal in teken van hun kleine spruit zou staan.
Papa was iets praktischer ingesteld. Hij was al bijna de lampen goed aan het zetten voor de juiste belichting voor mij als fotografe, was een plaatsje voor de klok aan het zoeken, …. Als het aan hem lag zou het beval bad al klaar mogen staan. Het is dan nog 3 weken tot de uitgerekende datum….
De uitgerekende datum komt steeds dichterbij maar het lijkt er niet op dat deze kleine man zich snel wil aankondigen.
Buiten wat voorweeën blijft het rustig… tot ik in de nacht van 24 december een berichtje krijg dat het begonnen is. Omdat het een tijdje rijden is, besluiten we ’s morgens dat ik op kom. Bij een tweede kindje kan het wel eens heel snel gaan dachten we toen…. De hele morgen vangen mama en papa samen de weeën op, terwijl de meter van hun kindje zorg draagt voor grote broer.
Papa is er elke wee opnieuw om haar te steunen, ook de poes Malou wijkt niet van haar zijde . Kleine Loric laat alles wat gebeuren. Hij fietst wat rond het bevalbad en speelt rustig verder. Ondanks het feit dat de weeën elkaar mooi opvolgen, zet het toch niet helemaal door… Zo gaat grote broer Loric even mee met de oppas en rij ik in de namiddag opnieuw naar huis zodat mama wat meer tot rust kan komen in haar eigen bubbel. Ze ontspant een tijd in bad maar zonder het gewenste resultaat.
‘s avonds wil mama even gaan slapen om tot rust te komen, echter dan zetten de weeën opnieuw door. De vroedvrouw komt rond 22.30 u aan en blijkt dat mama dan 3 – 4 cm opening heeft. Om 2 u heeft ze een goede vooruitgang gemaakt en zit ze op 7 cm opening. Ik wordt opnieuw gecontacteerd en op een regenachtige nacht, vertrek ik voor de tweede keer naar hen…
Bij het binnen komen voel ik meteen een rustige, ontspannen sfeer… De lampen zijn gedempt, rustgevende muziek op de achtergrond en mama zit duidelijk in haar eigen bubbel en merkt me amper op….
Hun zoontje Loric lag te slapen in de auto, nadat hij eerder op de avond niet in slaap wilde vallen zonder zijn mama… Na een toertje rijden was hij in de auto in slaap gevallen. Met de gsm als babyfoon werden zijn snurkgeluidjes op de achtergrond afgespeeld… Om de zoveel tijd ging papa de auto bij warmen en even checken of alles in orde was.
Om 3 uur besluit mama de arbeid verder te zetten in het beval bad. Omdat de weeën nog intenser mogen wordt om 4 uur haar water gebroken. Dit heeft een gunstig effect en snel daarna merk je dat de weeën feller worden en ze in een volgende fase terecht komt.
Om zeker te zijn dat er iemand is als Loric opnieuw wakker wordt, bellen we opnieuw de oppas. Net op tijd zo blijkt, want tegen 4.45 u wordt hij wakker en wil zijn mama hebben. Om mama niet uit haar bubbel te halen, mag hij mee met de oppas zodat hij daar wat verder kan slapen.
Rond 5 uur bereikt een lange arbeid eindelijk zijn hoogtepunt, de druk wordt feller en Debora perst zachtjes mee. Haar hand houdt ze tussen haar benen waardoor ze zelf voelt dat het hoofdje komt. Het vroedvrouwenteam Levenslicht heeft respect voor het geboorteproces en de wensen van mama en laat haar ook deze fase beleven hoe zij het graag had. We zijn er bijna…. Maar dit is het meest pittige moment van de hele arbeid. Met de aanmoedigende woorden van de superlieve vroedvrouwen heeft Debora het vertrouwen dat ze dit kan en brengt ze alleen, net zoals ze het wilde haar kindje ter wereld.
Om 5.16 u wordt lieve Lenny geboren, thuis is bad na een ellenlange arbeid… Met zijn oogjes al open kwam hij onder water ter wereld… en wordt door zijn mama opgevangen in het warme water.
Eenmaal hij op mama’s borst ligt had de kleine lieverd niet meteen door dat hij geboren was en het eerste huiltje liet dan ook even op zich wachten. De vroedvrouwen stimuleren hem en beademde eventjes met een pompje zodat hij de slijmpjes uit zijn longen kreeg, daarna kwam eindelijk het verlossende huiltje… Wat een ontroerend moment, de ontlading en vermoeidheid werden eventjes teveel voor papa.
Gelukkig bekwam hij snel en konden ze samen genieten van die eerste minuten met hun kersverse zoontje. Want was Lenny allert, hij keek goed rond en zijn trotse ouders konden niets anders dan bewondering hebben voor hun zoon en voor elkaar. Wat een liefde hing er in de ruimte… Wat hadden ze dit samen goed gedaan!
Na een kwartiertje mocht de trotse papa de navelstreng doorknippen in bad en zocht Lenny al gretig naar de borst. Na zijn eerste voeding verhuisde ze samen naar de zetel om daar fijn verder te knuffelen en te genieten van dit prille geluk. Ook poes Malou stond weer aan de deur om te komen kijken wat er allemaal gebeurd was en kwam kennis maken met kleine Lenny.
Na enkele uurtjes werd Lenny gewogen en gemeten. Met zijn 3.980 kg en 52 cm was kleine Lenny een stoere beer… Hij kreeg zijn kleertjes aan en mocht eindelijk gaan knuffelen bij papa, ik denk dat ik nooit een trotsere papa heb gezien.
Dit bijzondere gezinsmoment was voor mij het moment om afscheid te nemen en hen alleen te laten genieten van al dit prille geluk.
Lenny’s geboorte op deze bijzondere dag,
naar mijn gevoel het mooiste
kerstcadeau wat je jezelf maar kan wensen…
Lieve Debora,
Wat een toppertje ben jij…
Ik zie je nog lopen hoogzwanger, met je dikke buik, met alle
gemak heb jij deze zwangerschap tot het einde vlot doorstaan.
Met ruim 41 weken heeft jullie tweede zoontje lang op zich
laten wachten. En toen hij eindelijk zijn komst aankondigde,
heeft hij je nog een lange dag en nacht laten werken… Wat mag
je trots zijn op de manier waarop jij dit gedaan hebt! Het is
je gelukt om jullie zoontje thuis geboren te laten worden, in
bad, net zoals jij het voor ogen had... Wat mag je trots zijn
op jezelf dat je dit zo krachtig gedaan hebt. Je hebt Lenny
zelf ter wereld gebracht en opgevangen in je armen… Wat een
ontlading toen hij er eindelijk was…. Geniet nu maar, zoals je
zelf zo mooi zei: alles wat je wilde, ligt nu in je
armen…
Lieve Kevin,
Wat was jij een steun voor
Debora, van begin tot einde stond je elke wee aan haar zijde.
Je nam geregeld tijd om even te eten, maar van zodra de
volgende wee er was, snelde je altijd terug naar haar. Je wist
precies wat ze nodig had. Je masseerde de weeën weg, nam haar
hand vast en fluisterde haar lieve woorden toe…. Ook voor jou
was dit een lange weg! Maar wat een topteam waren jullie,
jullie hebben dit echt samen gedaan…. Doodmoe bleef je aan haar
zijde staan, met één oor bij kleine Loric die rustig in de auto
lag te snurken. Toen kleine Lenny geboren werd, werden alle
emoties in combinatie met de vermoeidheid je even te veel.
Gelukkige herpakte Lenny zich snel na een moeilijke opstart en
kon jij ook gerust ademhalen… Wat moet jij een trotse papa zijn
met je twee prachtige zonen!
Kleine Lenny,
Wat heb jij lang op je laten wachten…. Niet alleen de periode voor je geboorte liet je lang op je wachten, maar ook toen je eindelijk besloot dat het tijd was om te komen heb je je mama nog vele uren hard laten werken. Uitgerekend op kerstdag besloot jij dat het tijd was om op deze wereld te komen. Ik denk dat niet alleen voor mij, maar ook voor je mama en papa het de meest magische kerstmis ooit was. In een warm bad heeft je mama je in alle rust ter wereld laten komen, eventjes had je zelfs niet door dat je geboren was. Ondanks je moeilijke opstart, heb je daarna luidkeels laten horen dat je er was en dat alles in orde met je was…
Wat ben ik trots dat ik jouw geboorte mocht vastleggen op beeld en je te mogen vertellen over jouw eerste hoofdstuk in dit leven. Wat was ook ik ontroerd toen ik je eerste huiltje hoorde… Het was een eer om aanwezig te mogen zijn bij je allereerste momenten op deze wereld, ik gun het je dat er nog heel veel bijzondere momenten bijkomen op je pad.
Droom, groei, speel en
beleef de allermooiste avonturen. Ik ben zeker dat grote broer
Loric je de weg zal wijzen…
Liefs, Kelly x
